แพ็คเกจที่เกี่ยวข้อง
ไม่พบข้อมูล
22 มกราคม 2567
อ้อม นอนพักพิงบนเตียงโรงพยาบาลอย่างสบายตัว ได้รับการเยี่ยมเยียนจากเพื่อน ๆ อย่าง นก ใบเฟิร์น และ คอย ที่ต่างพากันอยากฟังประสบการณ์หลังผ่าตัดของเธอ
นก: "เป็นยังไงบ้าง อ้อม สภาพพพพพ"
อ้อม: "ไม่ได้เลวร้าย เจ็บอยู่บ้างแต่ยาช่วยได้เยอะ หมออธิบายชัดเจนดีนะ เขาบอกว่าฉันใช้ยาแก้ปวดน้อยมาก"
ใบเฟิร์น: "พวกเขาบอกอะไรเกี่ยวกับพักฟื้นบ้าง?"
อ้อม: "เขาเน้นเรื่องการลุกขึ้นและเริ่มขยับตัวให้เร็วที่สุด ฉันเดินระยะทางสั้น ๆ ไปตามทางเดินอย่างช้าๆ มันช่วยเรื่องการรักษาและลดความเสี่ยงของลิ่มเลือด"
ก้อย: "แล้วเรื่องกินล่ะ?"
อ้อม: “เป็นเชฟก็ถามแบบเชฟเนอะก้อย จริงๆ แล้ว พวกเขาเริ่มให้ฉันดื่มน้ำใส ๆ ก่อน จากนั้นค่อยๆ ให้ลองอาหารแข็งมากขึ้น อาหารเป็นแบบไขมันต่ำไปก่อนนะ เพราะถุงน้ำดีไม่อยู่แล้ว ร่างกายต้องปรับตัวกับวิธีการประมวลผลไขมันแบบใหม่"
นก: "นั่นต้องปรับตัวครั้งใหญ่เลยนะ เธอต้องกินแบบนี้ไปนานแค่ไหนเนี่ย"
อ้อม: "ที่จริงไม่กี่สัปดาห์แรกเท่านั้น จากนั้นฉันค่อย ๆ กลับมากินอาหารแบบปกติมากขึ้นได้ แค่ต้องใส่ใจในสิ่งที่ฉันกินมากขึ้นเท่านั้น ยังไงก็ตาม การกินอาหารแบบนี้ก็ดีกับสุขภาพของฉันในระยะยาวด้วยนะ"
ใบเฟิร์น: “แล้วหมอมีนัดอีกมั้ย?"
อ้อม: "เพียบ ฉันมีนัดติดตามผล และฉันต้องคอยสังเกตอาการติดเชื้อหรือภาวะแทรกซ้อนใด ๆ ฉันมีรายการอาการที่ต้องระวังและคำแนะนำเกี่ยวกับการดูแลแผลผ่าตัด และต้องฟังผลชิ้นเนื้อด้วย”
ใบเฟิร์น: “ฟังผลทำไม เขาไม่รู้หรอว่าที่ตัดไปเป็นถุงน้ำดีหรือถุงแกง”
นก: “โอ๊ยอีบ้า เขาต้องเอาไปตรวจทุกครั้งว่าเป็นโรคอะไร เหมือนนิติเวชอ่ะ”
ก้อย: "ฟังดูครอบคลุมแล้ว มีอะไรให้ช่วยบ้างมั้ย"
อ้อม: "แค่เป็นพวกเธอแบบนี้ต่อไปก็พอแล้วล่ะ! แต่จริง ๆ นะ บางทีอาจจะเป็นเรื่องอาหารและเพื่อนคอยคุยด้วย แล้วก็งดของหนักหรือกิจกรรมหนักๆ ไปสักพักก่อน”
บทความโดย